- чарныдыме
- чарныдымеГ.: цӓрнӹдӹмӹ1. прич. от чарнаш2. прил. бесконечный, беспрестанный; беспрерывный; не имеющий предела
«Чарныдыме сӧй» манын, йӧратыме ӱдыремат, «таҥем огеш тол» манын, марлан каен вес еҥлан. [/i]Г. Микай.[/i] Подумав, что «война бесконечная», моя любимая девушка, думая «друг мой не вернётся», вышла замуж за другого.
Пылышлан чарныдыме мӱгырымӧ йӱк шокта. [/i]Н. Лекайн.[/i] До ушей доносятся звуки беспрестанного рёва.
Марийско-русский словарь . 2015.